Kocaali’nin (IV. Murat’ına) veda
1946 yılının, karlı ve soğuk bir Ocak ayında, Kocaali’nin Karapelit köyünde, dünyaya gelmişti Topaloğlu Terzi Selahattin’in oğlu Cevat.
***
Bütün yaşamı boyunca, sevdalısı olduğu Kocaali ve onun halkı için çalıştı çabaladı. Otoriterliği, rüşvet ve iltimasa yeltenenlere karşı acımasızlığı, hazineyi çalanlara, verdiği idam cezaları, büyük İstanbul yangınına içki içenlerin sebep oldukları gerekçesiyle içkiyi yasaklaması… 16 yıl sürdürdüğü hükümranlığı, 28 yaşında vefatı sebebiyle sona eren Osmanlı’nın 17’nci padişahı IV. Murat namıyla anılmıştı yaşamı boyunca Kocaali’de.
***
Yüreğinde tek bir sevda vardı, “Halkına hizmet…” Bunun ilk adımını, kurduğu Ekspres-İtimat Otobüs işletmeleri ile yapmaya çalıştı.
***
İstanbul’dan, ata toprakları Hopa’ya kadar yaydığı, ulaşım hizmetlerini, bıkmadan usanmadan sürdürdü yıllarca.
***
Karasu’daki, benim ailemin çalıştırdığı “Şirin Sakarya Otobüs İşletmeleriyle” giriştiği rekabet, bazen sert ve keskin bir durum alsa da, diklenmeden dik duruşları ile, rakiplerinin bile, “Rakibimiz ama, adam gibi adam” düşüncelerini, hiçbir zaman yere düşürmedi.
***
54 otobüsle alnının akıyla sürdürdüğü işletmeciliğini, Sakarya-Kocaali ulaşımının artık minibüslerle yapılmaya başlanması ile kurulan “minibüs taşımacılığı kooperatifi” ile maddi karşılığını da alarak ve de anlaşarak bıraktı.
***
Dinmemişti Sevdalısı Kocaali’ye ve onun çok sevgi duyduğu halkına olan hizmet aşkı.
***
Minibüs kooperatifine devirden elde ettiği maddi imkanı, ilçesinin güvenliği için canla başla mücadele eden polis teşkilatına çok güzel bir emniyet binası yapımına harcadı.
***
1956 yılında kurulan Kocaali Sahilspor’un, 20 yıla yakın başkanlığını yaparken, imkanları kısıtlı, küçük bir kasaba konumundaki Kocaali’nin, gençlerinin Sakarya’daki Et-Balık Kurumu ya da Royal Lastik fabrikalarının takımlarına göndererek, hem iş sahibi olmalarını, hem de futbol yeteneklerini gösterebilme şanslarını gençlere sunuyor, hatta evlenmek isteyenlere bile yardımcı oluyordu. İşte böyle bir kişiydi Kocaali’nin IV. Murat lakaplı Cevat Balcı’sı…
***
1984 yılında, (Calp’in) Halkçı Partisinden Belediye Başkan Adayı oluyor, ama bir başka sol parti SODEP’in de, aday göstermesi sebebiyle, seçimi kazanamıyor ve çok zor ısındığı siyasetten bu şekilde, dersini alarak elini eteğini çekiyor, başka yollardan halkına hizmet aşkını sürdürüyordu.
***
Berberoğlu Fazlı Çavuşun kızı Nazmiye hanımla birlikte kurduğu hayat arkadaşlığı, yüce Peygamberimizin; “Geride hayırlı evlat bırakanların amel defteri açık olur” hadisi şerifine mazhar olan, Doğan ve Gürkan isimli pırıl pırıl evlatlarıyla daha da renkleniyordu.
***
Doğan, Kaynarca’da dünya çapında son sistem Entegre Tavuk Kesim Fabrikası, Sakarya Bölge İdare Mahkemesi Binası, çeşitli hastane ve okul inşaatlarıyla başarılı bir inşaat mühendisi, Gürkan da çocuk eğitiminin kutsallığıyla öğretmen olarak, Nazmiye-Cevat çifti için, birer hayırlı evlat oluyorlardı.
***
Dolu dolu ve de tamamını yaşadığı, çamurunu çiğnediği, tozunu yuttuğu, sevdalısı Kocaali’ye ve onun saygıdeğer halkına kendini adayan Cevat Balcı, son on üç senesini, kanserli olarak ama yine ayakta kalarak sürdürdüğü yaşamına 75 yaşında veda etti.
***
Ebedi yolculuğuna iştirak edememiştim duyamadığım için. Ama halkçılığıyla, halkının gönlünde taht kuran, “Kavlağan altı hikayeleri” çalışmasıyla, bizden-sizden ayrımı yapmadan, Kocaali’nin değerleri için hazırlattığı çalışmayla, halkının gönlünde iz bırakanların unutulmamasını sağlayan Belediye Başkanı Ahmet Acar Beyefendinin, “Muzaffer Abi, Cevat Abinin üçüncü gece mevlidi var” hatırlatmasıyla, Cumartesi akşam namazından sonra soluğu aldığım Kocaali Sahil Camii avlusunda, evlatları Doğan ve Gürkan tarafından karşılanan Kocaali ve çevresinin hatta Sakarya’nın seçkin insanları yanı sıra, eski futbolcuları (Abaza) Yılmaz, Karalar Köyü Muhtarı Mevlüt, yıllarca rakip firmada karşısında olan (Melenli) Mehmet, arkadaşı polis emeklisi (Gürcü) Musa gibi, nice seçkin kişileri görünce “Halka hizmet edenlerin, halkı tarafından hiç unutulmadığı” dayanışmasını ve güzelliğini her ne kadar yaşadığım yöre Karasu’da kaybolmaya yüz tutsa da, Kocaali’nin güzel insanı Cevat Balcı’nın mevlidinde Kocaali’da görüyor, adeta kıskanıyordum.
***
Ne mutlu Kocaali Halkı ve evlatları Doğan ve Gürkan’a ki, böyle iz bırakan bir gönüldaş babalarına sahip olmuşlar.
***
Ben de, komşu ilçe Karasu’dan, güle güle Kocaali’nin iyiliksever, yürekli, yiğit adamı Cevat Balcı. Güle güle IV. Murat diyorum.
