GÖRDÜM SIRTIMDA
Behlül Dana bir gün yolda giderken kendini kovalayan müfrezelerden kaçan Abdurrezzak ile karşılaşır.
Abdurrezzak:
-Aman Behlül bana yardım et kaçmam lazım!
Behlül sırtında taşıdığı boş çuvalı açar:
-Gir içine, der.
Abdürrezzak içine girince,
Vurur sırtına çuvalı yoluna devam eder.
Biraz sonra Abdurrezzak’ı takip eden bir müfreze ile karşılaşır.
Sorarlar,
-Behlül, Abdurrezzak’ı gördün mü?
-Gördüm sırtımda der.
Ama onlar bu cevaba güler ve giderler!
Biraz sonra bir müfreze daha.
-Behlül, Abdurrezzak’ı gördün mü?
Cevabı aynıdır.
-Gördüm sırtımda!
Olay üçüncü kez tekrar eder.
Emniyetli bir yere gelince Behlül torbayı açar ve Abdurrezzak’ı indirir.
Abdurrezzak:
-Aman Behlül ne yaptın? Hem beni kurtarmaya söz verdin, hem de gammazladın…
Behlül gülümser ve der;
-Merak etme! Onlar doğruya inanmazlar
-Doğru söyleyene hiç inanmazlar.
Doğru basittir ve açık beyan ortadadır. Onu daha zor yerlerde arayan ne yazık ki bizleriz. Rabbim bizleri dosdoğru yola uyan ve ondan ayrılmayanlardan eylesin.(Amin)
Esen Kalınız…