Sakarya’nın yiğit evladına veda (2)
1966 yılında, 13 yaşında bir ortaokul öğrencisiyken vefat eden “Dedem” için zamanın büyük gazetesi Ulus’ta yazdığı, “Kaybettiğimiz Kuvay-i Milliyeci Karasulu Ekşioğlu Murat” yazısıyla tanımıştım kendisini…
***
Her ne kadar, İzmit Gündoğdu Köyü doğumlu ise de mezun olduğu, İstanbul Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü öncesi okuduğu Arifiye Köy Enstitüsü ve Sapanca Ortaokulu’nda da yaptığı Türkçe öğretmenliği ile başlatmıştı Sakaryalılık serüvenini…
***
1965, 1969,1973 ve 5 Haziran 1977 seçimlerinde Sakarya Milletvekili olarak halkının hizmetinde başı dik, alnı ak bir şekilde sürdürmüştü parlamentodaki halk temsilciliğini…
***
Van ve Malazgirt gibi doğu illerinde yaptığı öğretmenlik, Bingöl’de yaptığı Milli Eğitim Müdürlüğü ve bugünkü gibi rantiye peşinde koşanlar gibi değil de, sadece mesleklerine adapte olmuş öğretmenlerin, seslerini daha iyi duyurabilmek için kurdukları, kısa adı “TÖS” olan Türkiye Öğretmenler Sendikası kurucu üyeliğinde kazandığı tecrübeler ışığında, Milletvekilliği sürecini de layıkıyla sürdürmüştü…
***
Yapılan bütün seçimler öncesinde aday olabilmek, tabandaki partilinin onayını almak için çizmesini giyip, çapasına yardımcı oldu tarlasında “köylünün,” “domino” ya da “altı kol iskambil” oynayarak, neşe kattı moral verdi, kahvedeki stres atmak isteyen “orta direk insanına,” hoş sohbet yaparak dükkanında dert ortağı oldu “esnafının,” fabrikasına giderek yağlı-paslı o mübarek ellerini avucuna alarak güven verdiği “işçi” delegesinin oyunu alarak ön seçimle girmişti parlamentoya sürekli…
***
Bu sebeple bugünkü gibi liderine biat eden değil, sorgulayan ve halkının aleyhine olabilecek yasalara karşı, yeri geldiğinde liderine karşı durarak sürdürdü meclisteki halk temsilciliğini…
***
1973 ve 1977 yıllarındaki seçim çalışmalarında, kendisine eşlik ederek, siyasi yaşama dair çok şeyler öğrendiğim “Sakarya’nın bu yiğit evladı” Hayrettin Uysal, ben gibi siyaseti “Hakka ve halka hizmet” olarak gören çok kişiye örnek olmuştu…
***
Onun içindir ki; Sakarya’da Cumhuriyet Halk Partisi’nden seçilen her milletvekili, ya bakan olmuştur, ya da partinin grup başkanvekili gibi makamlarında halkının gür sesi olmuştur…
***
214 milletvekilliği kazanarak iktidar olan “Karaoğlan Ecevit” hükümetinde de, Sosyal Güvenlik Bakanı olarak görev yapan Hayrettin Uysal, uzun bir süre de partinin meclisteki gür sesi olarak Grup Başkanvekilliği yapmış, Sakarya’nın gururu olmuştu…
***
“Sırça köşkün beyleri,” “Yollar çamur,” “Kartal çetesi” gibi yazdığı kitaplarla da, yazın hayatında izler bırakan bu yiğit insan, ne siyaset yaptığı dönemlerde, ne de uzun süren siyaset sonrası yaşamında da, hiç bir şaibede adı olmadı, hiçbir akçeli işe karışmadı…
***
Tıpkı geçen hafta yitirdiğimiz Sakarya’nın “Siyasette Doğan Güneşi” Hasan Fehmi Güneş gibi o da, sanki sözleşmişlercesine bu dünyadan 93 yaşında göçtü…
***
Ne mutlu bizlere ki; Hasan Fehmi Güneş, Hayrettin Uysal gibi hak, hukuk adaleti kendisine şiar edinen Atatürk Cumhuriyeti ilkelerinin ödün vermeyen Sakarya’nın bu yiğit evlatlarını tanıdık…
Ruhları şad, mekanları cennet olsun…
